Son nefesler

“Senden başka kimsem yok 

Kolum yok kanadım yok 

Hâlimi soranım yok 

Yalan dünyada..” diyordu bir şarkıcı bir şarkıda.

Bugün bir kere daha hissettim yalnızlığı..

ta iliklerimde.

Birini ziyarete gitmiştim.

“Geliyorum” demiştim.

“Çok yaklaştım, birazdan oradayım” da demiştim.

“Vardığımda orda olmazsan da hemen giderim” demiştim.

Gittim. 

Yoktu.

Bekledim.

Gelmedi.

Yine bekledim.

Yine gelmedi...

“Geliyorum hemen” de demedi.

Ayrıldım.

Ne kadar yalnız olduğumu hissettim bir kere daha.

Ve nedense “sevilmediğimi” düşündüm.

Ve hatta “önemsenmediğimi”.

Aradı hemen sonra.. açmadım, açamadım.

Mesaj attı.. bakmadım, bakamadım.

Kırılmıştı yüreğim.

Sadece değer verdikleri bu kadar kırabilirmiş yürekleri...

hâlâ öğreniyorum.

Bir hırsız zalimin,

bir alçak millet düşmanının,

binlerce masumun katilinin,

bir şantajcı şerefsizin,

bir cehennem odununun

lain şeytanın iki ayaklı bir emir erinin dağıttığı hayatlarımız,

parçalanan yüreklerimiz,

silinen hatırlarımız,

yok edilen geçmişlerimiz bir yanda..

hiç arayıp sormayan,

aramaya sormaya dahi korkan, 

beraber attığımız kahkahaları, dertleşmelerimizi, beraber döktüğümüz gözyaşlarını, gezmelerimizi, yemelerimizi-içme