F.Gülen'i Uğurlarken

Asrımızda Türkiye`de cenaze namazından önce veya sonra ``helallik`` istenmesi adeti yaygınlaşmıştır. Bu işlem öğle veya ikindi namazı peşinden yapılmaktadır. Merkez camilerde namaza gelenlerin bir kısmı cenazenin yakınlarından ise, ekserisi onu hayatında tanımayıp vakit namazını eda için gelen kişilerdir. İmam efendi cenazenin başında durarak şöyle der: “Mevtamızın, yaşayışında Allah Tealayı kemal sıfatlarıyla bir tanıyıp ona kulluk eden, Peygamber Efendimiz Aleyhisselam’ı resul olarak kabul eden mümin, muvahhid bir kişi olduğuna şahit misiniz?” Tanıyan, tanımayan herkes koro halinde yüksek sesle: “Şahidiz!” der. Sonra imam: “Beşeriyet icabı, üzerinde bulunan dünyevî ve uhrevî, maddî ve manevî haklarınızı helal ettiniz mi?” diye sorunca, cemaat koro halinde, “Helal ettik!” diye cevap verir. İmam, “Tekrar edelim: Helal ettiniz mi?” diye sorar, cemaat koro halinde, yine yüksek sesle, “Helal ettik!” der. Daha yüksek sesle üçüncü tekrardan sonra, günahsız olarak gönderme rahatlığına kavuşurlar.

Şahitlik edenlerin çoğu, “uydum cemaata” kabilinden helal etmektedir. Gerçek hak sahiplerinin ekserisi geçen otuz-kırk sene boyunca  dünyanın başka taraflarında bulunmaktadırlar. Onlar muhatap olup helal etmiş değiller. Keşke mesele böyle kolay olsaydı! Maalesef bu gibi uygulamalar, hak, hukuk, borç konusunda sorumsuzluğa sevk etmektedir. Halkın çoğu böyle bir helallik istemeyi namaz gibi farz  sanıp, yapılmamasını ciddî bir noksan görmektedir. Fakat İslam hukukunda böyle bir hüküm yoktur. Çok kaynaktan sadece halkımızın kolay ulaşacağı üç kaynak verelim: İstanbul müftülerinden ve Diyanet Başkanlarından Ömer Nasuhi Bilmen`in “Büyük İslam İlmihali” ile Diyanet İşleri Başkanlığının “İslam İlmihali” kitaplarına herkes kolayca ulaşabilir. Mısır`ın Hanefi âlimlerinden Abdurrahman Cezirî başkanlığında dört mezhepten birer alimin ortak eseri olup Türkçe`ye tercümeleri bulunan “Dört mezhebe göre İslam Fıkhı” kitabının “Cenaze” bölümlerinde böyle bir “Helallik” isteme yer almaz.
Buna mukabil Diyanet İşleri