BİR ALİMİN VEFATI

İnsanlık tarihi boyunca nice peygamberler ve onların izinden yürüyen alimler, toplumlarına ışık olmuşlardır. Nasıl ki geçmişte bu hakikat taşıyıcılarına karşı koyan, onları reddeden düşmanlar olmuşsa, bugün de bu yüce şahsiyetlerin takipçileri olan hakikat aşığı alimlere karşı da nefret besleyenler, muhalifler ve düşmanlar olacaktır. Çünkü hakikat, her dönemde muhalefetle karşılaşır; fakat bu hakikatin ışığını söndürmek mümkün değildir. Esas olan, bu büyük şahsiyetlerin karşısındaki düşmanlıklar değil, onların insanlığa kattıkları değerler, verdikleri mesajlar ve çağlarına kattıkları renklerdir. Gerçek kadirşinas takipçiler, bu ilahi mesajı dünyanın dört bir yanına taşımaya devam edecektir.

Hocaefendi de çağımıza barışı, insanlığı, diyaloğu, sevgiyi ve paylaşmayı mayalayan bir şahsiyettir. O, hayatının en erken yaşlarından itibaren topluma rehberlik etmiş, maddi ve manevi her türlü şahsi beklentisini milletine, ümmete ve insanlığa adamıştır. Cehalet, ayrılık ve fakirlik gibi günümüzün ortak düşmanlarına karşı “müspet hareket” ilkesini benimseyerek, yaşantısıyla bu ilkeyi somut bir şekilde ortaya koymuştur. Şeffaf, mütevazı ve istiğna içinde bir hayat süren Hocaefendi, halkın gözü önünde, münzevi bir hayat tarzını benimseyerek, insanlığa örnek olmuştur.

Dünya ve dünyalık adına onun bir tek dikili taşı olmadı. Bütün hayatını milletine ve insanlığa adadı. Konuştu, yazdı, yetiştirdi, milyonlarca seveni oldu ve tıpkı kendinden