İnternet varken ne gerek var dergiye gazeteye

İnternet çağı hızla gelişiyor. Şimdilerde ise yapay zeka popüler olmaya başladı. Daha emekleme safhasında olmasına rağmen kalıpları yıktı, birçok mesleğin tahtına göz dikti… Neler yapabileceğini hayal dahi etmekte zorlanıyoruz…

Yapay zekanın ve özellikle internetin medyaya bakan yönü ise çok daha önceleri tartışılmaya başlanmıştı. Sosyal medya uygulamalarının, internet yayıncılığının milyonlarca kez izlenip-tıklanması, “basılı medya ölüyor, artık haberler internette” şeklinde yorumlanmasına neden oldu. Bazı isimlerin tek başına açtığı sosyal medya hesapları binlerce çalışanı olan çok büyük medya devlerini geride bıraktı, bırakıyor. Hala tartışılan bu konuda internetin yapay zeka gibi yeni bir argümanla sahneye çıkması dengeleri hepten altüst etti… 

Kesinlikle internet dünyasında olunmalı ve ortaya çıkan yeni araçlar hızlıca öğrenilmeli. Hatta bu araçları insanlığın ahlaki ve vicdani değerlerini geliştirme adına daha iyi kullanabilme yöntemleri bulunmalı ve daha doğru, daha objektif haberciliği yapabilme mecraları kurulmalı… Lakin konuya farklı bir zaviyeden baktığımızda bazı olasılıkları da hesap etmeyi unutmamalıyız. İkna edici bir deneme süresince test ve tecrübe edilmeden yeniliklere körü körüne bağlanmak ve defalarca tecrübe edilmiş ve fayda sağlanmış araçların kökünü bir anda kurutmanın da bir dizi problemi beraberinde getirebileceğini unutmamak gerek. Bunun en güzel örneklerine yakın dönemde şahit olduk. 

Almanya’ya geldiğim ilk dönem en çok eleştirdiğim kurum posta teşkilatı ve mektup kültürüydü. “Bu çağda telefon ve mail varken nedir bu mektuplar, iki satır için kağıt ve zaman israfı. Bu kadar çok posta aracı trafiği işgal ediyor...” derdim içimden. Öyle ki bizim için postacılık, 1984 yapımı Kemal Sunal’ın rol aldığı Postacı Adem tiplemesiyle çok mazide kalmış bir meslekti.