“Uysal muhalefet” projesi çöküyor mu?

Hüsn-ü kuruntu ya da mübalağalı bir vaziyet okuması gibi dursa da Saray'ın çözüm sürecindeki neşesizlik, isteksizlik ve bunlardan daha ağırı ikinci plana düşmüş olması hala gizemini koruyor. Kimbilir belki de aradığını bulamamış olmak ya da evdeki hesabın çarşıya uymamış olması ihtimali de sözkonusu. 

Sanki dışişlerindeki yorgunluk ve tükenmişlik, içişlerinde çaresizlik ve mecburiyetler şeklinde tecelli ediyor gibi. Neden mi? Son haftalarda Ortadoğu'da oyun kurulduğuna dair bir habere rastlayamıyoruz da ondan. Önce Suriye'nin Şara'ı ardından da Suudi Arabistan'ın ABD ziyaretleri konusunda hükümet kanadının cılız dahi olsa en küçük bir kanaatinin olmadığı, suni iç gündem kargaşasında kim vurduya gitti. Şara neyse de, Suud'un Muhammed b. Selman'ına bir türlü alışamadılar. Oysa ki önümüzdeki otuz yılın Ortadoğu siyasetçileri arasında olacak. Şimdiden kendinizi alıştırın.

İmralı Ekibi elindeki kart ne ise iktidar ve Saray'ı defansa mahkum etti. İşin başından itibaren piyasa tabiri ile “İş yavaşlatma” ile gün kazanmaya çalışan iktidarı itekleyerek harekete geçiren işte bu gizemli kart. Görüşmeler konusunda hükümet pazarlık gücünü kaybetmiş durumda. Teröristbaşı olarak şöhret bulan ancak şimdi çiçeği burnunda iktidar ortaklığına aday haline gelen İmralı'nın Meclis’e gelmesine “Pek yakışık almaz!” bahanesi ile karşı çıkılmıştı. Şimdi “O gelmezse biz giderim ayol, şunun şurası siyaset yapıyoruz!” a dönüştü. 

Baksanıza iktidar ortağı muhalefet lideri İmralı'ya gidecek ekibe katılmak için için kendi partisinden izin bile istedi. Tam bir siyasi şov. Sanki bütün işleri yaparken sözümona dava arkadaşı partililerden izin alıyorlar. İşin daha ilginç tarafı iktidar ve Saray'ın İmralı görüşmeleri konusunda kırmızı çizgisi yok. Edirne’de on yıldır hukuksuz yere tutulan ve şimdi de salıverilmesi için fırsat kollanan genç siyasetçi İmralı Ekibi'nin kırmızı çizgisi. İlgili ekip “Eğer serbest kalmazsa, çözüm süreci biter!”