Yaptığı binaların yıkılmadığını görünce secdeye kapandı

Malatya’nın en dürüst, en onurlu ve en namuslu müteahhitlerinden biriydi. İşini çok sağlam yapar ve sıkı sıkıya takip ederdi. Hatta bazen il dışına çıktığında ertesi gün tek tek işçi ve ustaları arar sanki oradaymış gibi en ince bir noktayı hatırlatırdı. Öyle ki işçi ve ustaların suiistimalini önlemek için onları uzaktan takip edebilen özel bir yazılım programı bile hazırlatmıştı. İşinde hiç taviz vermez ve branşında en iyi usta, işçi ve mühendisleri çalıştırırdı. Onlarca bina ve yüzlerce daire yapmıştı Malatya merkezinde...

Herkes onun üniversitede İnşaat Mühendisliği okuyup bu alanda doktora yaptığını zannederdi. Daha çok inşaatçılığıyla değil de hayırseverliğiyle tanırdı. Binlerce gencin elinden tutmuş ve onlara her konuda yardımcı olmuştu. Hayırseverlikte sınırları zorlayan bir karakteri vardı. Kazancının büyük bir kısmını fakir fukaraya, garip gurebaya dağıtmaktan zevk alır ve bu işleri yaparken de sağ elinin verdiğini sol elinden gizleyerek yapardı. Yaptığı hayır hasenatı hanımına bile söylemezdi. Onun civanmertlikte herkesin önünde olduğuna tüm tanıdıkları şahitti.

15 Temmuz darbesi olunca birileri onu da gammazladı ve emsali binlerce masum iş adamı gibi o da bir anda terörist olarak yaftalanıp apar topar yargılandı ve 6 yıl hapis yattı. Bir ara İstinaf mahkemesi davasını bozunca sevinmişti. Hapisten de çıkarmışlardı hatta onu. Ama daha sonra istinafın lehine değil aleyhine davayı bozduğu ve verilen cezayı az görüp bir yıl daha eklediği ortaya çıkınca tekrar hapishaneye girmişti.

Birçok arkadaşı itirafçı olup hapisten çıkınca çocukları ona da aynı yolu tavsiye etmek için ziyaret saatinde durumu kendisine anlattılar ve bu yolla çıkmasını önerdiler. Bir deri bir kemik kalmasına rağmen çocuklarına şöyle cevap verdi: