Fransız komşularla birlikte yaptığımız bir iftarın hikayesi

Bir Ramazan günü Fransa'nın kuzeyinde bulunan tarihi Amiens şehrine bağlı bir köyde bir dostumla birlikte eskiden ikamet ettiği ve artık satışa koyduğu eski evine gittik. Arkadaşım altı yıl önce bu evi aldığında ilk bir yıl buraya yerleşmiyor. Bu süre içerisinde tamamını Fransızların oluşturduğu köydeki bahçeli iki katlı evini eğitim gönüllülerine kitap okuma programları yapmaları için sunuyor. Ama ev sahibimiz evvela Madame Yvonne ismindeki yaşlı bir komşuya, yöneticisi olduğu derneğin evinde çeşitli faaliyetleri olacağını bildirir ve ücret mukabilinde evin temizliğini yapıp yapamayacağını sorar. Kadın bu teklifi kabul eder. Ve akabinde de misafirler gelmeye başlar.

Tabi sakin ve sessiz bir hayata aşina köylüler belli aralıklarla yirmi kadar çocuğun, gencin ve hatta yetişkinin köylerinde bulunmalarından ilk anda rahatsız olurlar. Bir de gelenlerin Müslüman olduklarını öğrendiklerinde fena korkuya kapılırlar. Bu durum Avrupa'da yaşayanların şaşırmayacağı bir durum. Geçenlerde rastladığım bir Türk pastanesinin sahibi genç çift, bana cennet misali bir köyde yaşadıklarını ama Fransa'da olan son zamanlardaki İslamcı görünümlü terör olayları nedeniyle, "köyde teröristler istemiyoruz" baskısıyla şehre taşınmak zorunda kaldıklarını anlatmışlardı. Anlayacağınız acı olaylar sonrası toptancı yaklaşım ve suçlamalar her yerde geniş yelpazedeki zulümlerin ortak sebebi.

Biz hikayemize dönelim.

Dostumuzun yeni köyünde hızlı bir şekilde dilden dile,

-'Köyümüzü teröristler üs olarak kullanmaya başladılar' sözleri yayılır. Devlet kurumlarına ihbarlar gönderirler. Tabi adeta sivil toplum dernekleri cenneti olan ve bu kurumların sayısız eğitim kamplarına aşina olan Fransa'nın devlet yetkilileri, köylülere ilgili derneğin bu faaliyetler için kendilerinden izin belgesi aldığını bildirirler.

Ama gelenlerin Müslüman olmalarından dolayı köylülerin endişeleri ziyadesiyle devam eder. O eve girip çıkan yaş