Elveda Ramazan

İyi alışmıştık, çabuk ısındık. Ama çabuk da kaybettik. Gurbetimizde vefalı bir dost, yalnızlığımızda iyi bir arkadaştı ramazan..

Koronaya rağmen hepimizi evimizde ziyaret etti. Genç ihtiyar, çoluk çocuk herkesle tanıştı.

Fakir zengin demedi hepimizin sofrasına oturdu, misafirimiz oldu. Hiç ayırım yapmadı.

Hatta çöplerden topladıklarıyla iftar edenlerin de sofralarına oturdu. Hatta belki cezaevlerinde iftarlık verilmeyen işkence altında niyetlenenler de oldu. Onlarla da beraber oturdu. Ramazan görünmeden onlara da gitti onları da ziyaret etti.

Çok vefalı ve sadık bir dosttu ramazan..

Uzun zamandır bu kadar uzunca ziyaret etmemişti kimse bizi.

Kuran ayıydı ramazan.. bu ayda göklerin yümn ve bereketi inmişti yerlere..

Ramazan bize gelirken bir demet hediye ile geldi. İftar, sahur, teravih, oruç, mukabele derken bin aya bedel ve bir ömür kazandıran Kadir Gecesi ve derken de bayramla geldi. Ve işte şimdi bayramla bırakıp gidiyor bizi..

Bilmem biz de onu memnun edebildik mi? Sevinerek mi yoksa buruk mu ayrılıyor bizden?

Üstad harbi umumiyi gören genç de olsa ihtiyardır demişti. Biz de şu ceberut tiran cevr u cefasını ve devranını gören ihtiyardır diyoruz.

Niyazi Mısri'nin dediği gibi,

diye mırıldanıyorduk ki Ramazan geldi.. Gurbetteydik gariptik.

Üstadımızın da dediği gibi,

Derken ramazan gelmişti.İşte bundan dolayı çok sevinmiş, kendimizden geçmiştik. Lahutileştik, oruçlaştık, ramazanlaştık. Mukabelelerle Kuranileştik..İlk defa belki Kuran'la bu kadar yakından tanışmıştık.